شب رویایی مورینیو

خوزه مورینیو یک شنبه شب فوق العاده ای را پشت سر گذاشت . مورینیو که موفق شد شب گذشته با شکست منچستر یونایتد، صدمین پیروزی خود در لیگ برتر را جشن بگیرد، از ستمفوردبریج به هتل ساوی رفت و در آن جا مورد تشویق و استقبال چهره های مشهور دنیای فوتبال و اتحادیه نویسندگان فوتبالی قرار گرفت...

اتحادیه نویسندگان فوتبالی این شب پرشکوه را ساخت و جایزه ای را که جهت قدردانی هر سال به کسی که سهم برجسته ای در فوتبال ملی انگلستان داشته باشد تعلق می گیرد را تقدیم خوزه مورینیو، سرمربی چلسی کرد.

مورینیو پس از پذیرفتن این افتخار، در مورد افرادی که در موفقیتش نقش بزرگی داشتند صحبت کرد. او در مورد خانواده اش گفت که "بدون عشق و شادی نمی توانستم کارم را انجام دهم"، سپس دستیارانش را "برادران" خود خواند و ادعا کرد که بدون بازیکنانش "زندگی فوتبالی برایم وجود نداشت". در نهایت نیز از استادانش که او را تشویق کردند، تقدیر کرد.

اندی دان، رویس انجمن نویسندگان فوتبال که در خبرگزاری دیلی میل مشغول به کار است، پس از این که جایزه را تقدیم مورینیو کرد، عنوان کرد که همه همکارانش از بازگشت خوزه به لیگ برتر در تابستان بسیار خوشحال شده اند."

اندی دان ادامه عنوان کرد: "فکر نمی کنم تا به حال کسی را دیده باشیم که اینقدر دیدگاه های مختلفی تولید کند. خوزه نظرات ما خبرنگاران را به چالش کشید و ما هم هرگز نسبت به او بی تفاوت نبوده ایم، هرگز ناراحت نشده ایم. او همیشه چیزی را ارائه می دهد که در موردش بشود بحث و تجزیه و تحلیل کرد."

"ما از این قدر دانی می کنیم ولی به طور عمده به خاطر دستاورد های فوق العاده اش او را مورد افتخار قرار می دهیم."

خوزه مورینیو پس از دریافت جایزه، عنوان کرد: "در طول ماجرا جویی های من در ایتالیا و اسپانیا، مردم هرگز درک نکردند که من چقدر انگلیس را به کشور هایشان ترجیح می دهم. من از فوتبال انگلیس دفاع کردم، همچنین از انگلیس به عنوان یک کشور. من هرگز نترسیدم که بگویم چقدر این کشور را دوست دارم، چقدر دوست دارم در این کشور کار کنم، چقدر عاشق باشگاه فوتبال چلسی هستم."

"به نظرم این کشور برای من و خانواده ام فوق العاده است. احساس می کنم لیگ برتر زیستگاه طبیعی من است. عاشق رابطه ام با نویسندگان هستم. به نظرم شغل شما را درک می کنم، احترام گذاشتنتان را درک می کنم و حس می کنم شما هم همین حس را دارید."

در این مراسم همسر، دختر و پسر خوزه مورینیو نیز دعوت شده بودند. همچنین سیلویو لورو، دستیار مورینیو نیز در مراسم حضور داشت. فرانک لمپارد که خود در سال 2010 این جایزه را برده بود و همچنین در سال 2005 به عنوان بازیکن سال از نگاه اتحادیه نویسندگان فوتبالی انتخاب شده بود یکی دیگر از حاضران در سالن بود.

لمپارد در ستایش از مربی خود گفت: "از همان اولین جلسه تمرینی در پیش فصل، برای همه یک هدف جهت رسیدن به همه چیز وجود داشت. در هر جلسه تمرینی به جای این که کار های پیش پا افتاده انجام دهیم، همیشه چیزی خاص از ما می خواست. تک تک افراد تیم و خود تیم از نظر یک گروه، فورا پیشرفت کرد."

"شما باید با بازیکنان مختلف به روش های مختلف رفتار کنید و خوزه راهی پیدا کرده که مناسب تک تک افراد تیم است. او در مورد چیزهایی که باعث می شود بازیکن در بالاترین سطح آمادگی قرار بگیرد اهمیت نشان می دهد و همه را بالا می کشد."

"او وفادار ترین و دلسوز ترین مربی هست که تا به حال با او کار کرده ام."

لوئیس فن خال، سرمربی تیم ملی هلند که مورینیو را تشویق کرد که از دستیاری به سرمربی گری روی آورد نیز در این مراسم حاضر بود.

فن خال و مورینیو در بارسلونا با یکدیگر همکاری می کردند و سه سال قبل از این که فن خال روی کار بیاید، مورینیو دستیار سر بابی رابسون نیز بود. وفاداری که مورینیو به رابسون داشت باعث شد که ون خال (جانشین رابسون) نیز متقاعد شود که پستی مشابه را به مورینیو پیشنهاد دهد.

ون خال عنوان کرد: "به یاد می آورم که گفتم می خواهم دستیارم باشی و او بسیار تعجب کرد، چون این حرف من بعد از حمایت فوق العاده مورینیو از سر بابی رابسون بود. اما او وفا دار، رو راست و پر شور بود."